جدید ترین سرفیس مایکروسافت

[mobin master 5]

جدید ترین مدل سرفیس پرو در کنار ارتقای سخت‌افزار به نسل هشتم اینتل و گزینه‌ی رنگ مشکی مات، نسبت به گذشته ویژگی جدید با خود به همراه ندارد.

شرکت مایکروسافت درکنار اپل، تنها شرکت‌هایی هستند که کنترل سخت‌افزار و نرم‌افزار محصولات خود را دراختیار دارند. آن‌ها در سال ۲۰۱۲ خانواده‌ی محصولات گران‌قیمت سرفیس را به‌عنوان ویترینی برای به‌نمایش‌گذاشتن برتری‌های پلتفرم خود رونمایی کردند. در ابتدای کار، واحد سرفیس با ضرری ۹۰۰ میلیون‌ دلاری را نصیب این شرکت کرد ولی رفته رفته این ضرر دهی جای خود را به سود کسب وکار یک میلیارد دلاری داده است.

بخش عمده موفقیت سرفیس ،دستگاه هیبریدی سرفیس پرو می باشد؛ بنابراین، انتظار داریم تمرکز ویژه‌ای نیز روی توسعه‌ی نسل‌های آتی آن داشته باشند. نسل ششم سرفیس پرو با نام Surface Pro 6 بدون کوچک‌ترین تغییری در زبان طراحی با ارتقای سخت‌افزاری صِرف و اضافه‌شدن رنگ مشکی مات روانه‌ی بازار شد.

به‌لطف طراحی منحصر‌به‌فرد و سخت‌افزار قدرتمند این سرفیس، پرچم‌دار دستگاه‌های هیبریدی و سبک به‌شمار می‌آمد؛ اما سوال اینجاست که آیا در سال ۲۰۱۹ مقابل دستگا‌هایی با نمایشگرهای کم‌حاشیه و سخت‌افزار قدرتمندتر و درگاه‌های متنوع‌تر نیز می‌تواند عرض‌اندام کندیا خیر؟

ظاهرا مایکروسافت همچنان به زبان طراحی این محصول علاقه‌مند است؛ چراکه سرفیس پرو ۴ و سرفیس پرو ۲۰۱۷ (نسل پنجم) و اکنون سرفیس پرو ۶ همگی با ظاهری مشابه و تفاوت‌های بسیار جزئی روانه‌ی بازار شده‌اند. درحقیقت، بدنه‌ی دو نسل اخیر این تبلت هیبریدی هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند.سرفیس پرو هنوزهم دستگاهی مدرن به‌حساب می‌آید و طراحی منحصربه‌فرد آن در کمتر محصولی پیدا می شود؛ اما در دوره‌ای که نمایشگرها در‌حال‌یکی‌شدن با لبه‌های فیزیکی دستگاه‌ها هستند و شرکت‌های مختلف، ازجمله اپل، پورت یونیورسال Type-C را برای محصولات خود برمی‌گزینند و با حربه‌های مختلف ابعاد آن‌ها را می‌کاهند، ردموندی‌ها با سرفیس پرو ۶ و طراحی ۵ساله‌ی آن حرف چندانی برای گفتن ندارند

ابعاد ۲۹۲ در ۲۰۱ در ۸.۵ میلی‌متری و وزن حدودی ۷۸۰ گرمی سرفیس پرو ۶ نشان‌دهند‌ه‌ی آن است که مهندسان مایکروسافت هیچ تغییری در ابعاد بدنه‌ی تبلت به‌وجود نیاورده‌اند. بدنه‌‌ای خوش‌ساخت از جنس آلیاژ منیزیم، ترکیب سطح تخت و مورب لبه‌ها با انحنای ناچیز کناره‌ها، شیار ایجادشده در دورتادور لبه‌های دستگاه برای خنک‌سازی و پایه‌ی مستحکم کیک‌استند که به‌جای ۱۵۰ درجه (سرفیس پرو ۴)، اکنون تا ۱۶۵ درجه نیز بازمی‌شود و استفاده از تبلت را در شرایط و اشکال مختلف ممکن می‌کند، ازجمله ویژگی‌های چشمگیر تبلت‌های سرفیس پرو از گذشته تاکنون هستند که در نسل ششم نیز تکرار شده‌اند. مایکروسافت مدعی است به‌لطف فُرم‌فکتور خاص سرفیس پرو، از این دستگاه می‌توان به‌عنوان تبلت و لپ‌تاپ و ابزاری برای خلق اثر با قلم (Studio Mode) استفاده کرد.

پوشش مشکی آنودیزه در نسل ششم تبلت محبوب مایکروسافت، جلوه‌ای باشکوه به این محصول می‌دهد و ترکیب آن با لوگوی براق مایکروسافت در پنل پشتی، حس فوق‌العاده‌ای در کاربر به‌وجود می‌آورد. رنگ‌آمیزی سرفیس پرو جدید به‌گونه‌ای است که لک و اثر انگشت بسیار کمتری درمقایسه‌با محصولات دیگر در طیف رنگی مشابه، روی بدنه باقی می‌ماند. این نکته را نیز مدنظر بگیرید که نسخه‌ی پایه‌ی سرفیس پرو با حافظه‌ی ۱۲۸ گیگابایتی فقط در رنگ نقره‌ای فروخته می‌شود.

نمای مقابل سرفیس پرو ۶ دقیقا همان بخشی است که طراحی آن را قدیمی جلوه می‌دهد. تبلت مایکروسافت ارتفاع (۲۹۲ دربرابر ۲۸۰.۶ میلی‌متر) و ضخامت (۸.۵ دربرابر ۵.۹ میلی‌متر) به‌مراتب بیشتری درمقایسه‌با نسخه‌ی ۱۲.۹ اینچی آیپد پرو ۲۰۱۸ دارد و حجم کلی آن نیز حدود ۴۰ درصد بیشتر از تبلت کوپرتینونشین‌ها است. با‌این‌حال، حاشیه‌های نسبتا ضخیم اطراف نمایشگر باعث می‌شوند سرفیس پرو ۶ از پنل کوچک‌تری با ابعاد ۱۲.۳ اینچ بهره ببرد. نسبت تصویر ۳:۲ نمایشگر که به‌نوعی امضای خانواده‌ی سرفیس به‌حساب می‌آید، علاوه‌بر آنکه استاندارد ایده‌آلی برای علاقه‌مندان به تولید محتوا محسوب می‌شود، استفاده از دستگاه را نیز درمقایسه‌با نمونه‌هایی با نمایشگر عریض‌تر تسهیل می‌کند. کلیدهای پاور و کنترل صدای سرفیس پرو همانند قبل در گوشه‌ی بالا و سمت چپ (در حالت افقی) قرار دارند و دسترسی به‌ آن‌ها در هر دو وضعیت افقی و عمودی آسان است.

مایکروسافت می‌توانست با کنارگذاشتن سرفیس‌کانکت و Mini DisplayPort، آن‌ها را با درگاه کاربردی تاندربولت ۳ با پهنای باند ۴۰ گیگابیت‌برثانیه‌ای جایگزین کند. ردموندی‌ها با انتخاب پردازنده‌ی ویسکی‌لیک، ضمن اضافه‌کردن تاندربولت ۳، سرفیس‌‌کانکت را نیز حفظ کردند؛ چراکه این پردازنده ۱۶ مسیر PCIe را پشتیبانی می‌کند. درگاه تاندربولت ۳ قابلیت‌های متعددی از کارت‌های گرافیک اکسترنال گرفته تا حافظه‌های پرسرعت و اتصال چند نمایشگر اکسترنال را دراختیار کاربر قرار می‌دهد؛ قابلیت‌هایی که برای دستگاهی در فُرم‌فکتور سرفیس پرو ضروری به‌نظر می‌رسند..

 سرفیس پروهای مایکروسافت با گذشت زمان مشکلاتی مانند کالیبره‌نبودن نمایشگر را پشت‌سر گذاشته‌اند و اکنون ردموندی‌ها به این بخش مهم توجه بیشتری از تبلت‌هیبریدی خود دارند. سرفیس پرو ۶ همانند نسل‌های اخیر از نمایشگری ۱۲.۳ اینچی با رزولوشن ۲۷۳۶ در ۱۸۲۴ پیکسل بهره می‌برد و تراکم پیکسل‌ها در هر اینچ آن به ۲۶۷ می‌رسد و چنین تراکم‌پیکسلی درخورتوجهی، مشاهده‌ی تصاویر شارپ را برای استفاده در فاصله‌‌های معمولی تضمین می‌کند. نمایشگر 4K قاتل باتری دستگاه خواهد بود و استفاده از آن آورده‌ی چندانی برای دستگاهی با نمایشگر ۱۲.۳ اینچی نخواهد داشت.

مایکروسافت همانند گذشته از پنل ۸ بیتی منطبق بر فضای رنگی sRGB در سرفیس پرو ۶ بهره گرفته است. ردموندی‌های هنوز پشتیبانی از محتوای با گسترده‌‌ی دینامیکی بالا را به سرفیس پرو نیاورده‌اند؛ البته عمده‌ی رقبا نیز نمی‌توانند محتوای HDR را آن‌طورکه بایدوشاید ارائه دهند. پنل نمایشگر سرفیس پرو ۶ بررسی‌شده ساخته‌ی ال‌جی‌ فیلیپس بود. نسبت تصویر ۳:۲ به‌عنوان امضای خانواده‌ی سرفیس در نسل ششم سرفیس پرو نیز دیده می‌شود. ارتفاع بیشتر نمایشگر در چنین نسبت تصویری، سرفیس پرو را در کاربری‌هایی نظیر تولید محتوا به دستگاهی سودمند بدل می‌کند؛ اما برای محتوای عریض مانند فیلم‌ مناسب نیست؛ به‌طوری‌که نوار سیاه‌رنگی را در بالا و پایین نمایشگر مشاهده خواهید کرد.خوشبختانه از دیدگاه زاویه‌ی دید با یکی از بهترین پنل‌های IPS بازار کامپیوترهای حمل‌شدنی روبه‌رو هستیم. کاهش روشنایی و طراوت رنگ‌ها حتی در زوایای تند نیز در نمایشگر سرفیس پرو جدید اندک است. سرفیس پرو ۶ در زیر نور مستقیم خورشید نیز خوانایی مناسبی دارد؛ اما هنوز سطح پایین‌تر پوشش ضدانعکاس تبلت‌ها و لپ‌تاپ‌ها درمقایسه‌با گوشی‌های موبایل حس می‌شود. نمایشگر سرفیس پرو از ۱۰ لمس هم‌زمان پشتیبانی می‌کند و همچنان علاقه‌مندان می‌توانند از قلم محبوب سرفیس پن روی آن استفاده کنند.

سرفیس پرو ۲۰۱۸ را در دو آزمایش روشنایی با الگو‌‌های ۵۰ و ۱۰۰ درصد سفید بررسی کردیم و طبق انتظار، با نتایج درخشانی روبه‌رو شدیم. روشنایی حداکثری میانگین بخش‌های مختلف نمایشگر در هر دو آزمایش، رقمی در حدود ۴۴۰ نیت به‌دست آمد. رنگ مشکی نیز در آزمایشی که الگوی شطرنجی ۵۰ درصد اجرا شد، تنها ۰.۶ نیت روشنایی تولید کرد که رقمی بسیار مناسب برای نمایشگر LCD محسوب می‌شود. همچنین، کنتراست Native این نمایشگر ۷۳۳ به‌دست آمد که رقم بسیار مناسبی در بین لپ‌تاپ‌ها و تبلت‌های هیبریدی است.

پیش از هر نکته‌ای، باید گفت پنل استفاده‌شده در سرفیس پرو از فضاهای رنگی گسترده مانند DCI P3 پشتیبانی نمی‌کند و حالت تعبیه‌شده با نام Enhanced در تنظیمات نمایشگر تأثیر شگرفی بر پوشش رنگی نمی‌گذارد و تنها رنگ‌ها را کمی اشباع‌تر نمایش می‌دهد. در آزمایش‌های ما، سرفیس پرو ۶ فقط ۸۹.۵ درصد فضای رنگی sRGB را پوشش می‌دهد و این رقم برای فضای Adobe RGB به ۶۶ درصد کاهش پیدا می‌کند.

از منظر دقت رنگ، سرفیس پرو با ثبت خطای میانگین ۱.۳ در بین بهترین‌های بازار قرار می‌گیرد و خطای حداکثری نمایشگر نیز فقط ۳.۱ است. طبق انتظار، فعال‌بودن حالت Enhanced باعث کاهش دقت نمایشگر و افزایش خطا به ۲.۵ می‌شود؛ اما این عدد نیز چندان چشمگیر نیست و برای اکثر کاربری‌ها پذیرفتنی است. سرفیس جدید ردموندی‌ها در فضای رنگی Adobe RGB به‌عنوان گستره‌ی رنگی مهم دیگر در کامپیوترهای شخصی، ازنظر دقت رنگ عملکرد مناسبی دارد و خطای نمایش رنگ آن درحدود ۳.۹ است. سرفیس پرو ۶ در بخش اسپیکر نیز تفاوتی با گذشته ندارد و از همان اسپیکرهای استریویی بهره می‌برد که در طرفین نمایشگر جاسازی شده‌اند. این اسپیکرهای ۱.۶ واتی برای پردازش صدا از Dolby Audio Premium بهره می‌برند و بلندی صدای آن‌ها برای اتاقی کوچک کافی به‌نظر می‌رسد.

خروجی صدای سرفیس پرو ۶ رضایت‌بخش بود؛ اما به‌‌هیچ‌وجه نمی‌توان آن را با تجربه‌ی شنیداری حاصل از اسپیکرهای چهارگانه‌ی آیپد پرو ۲۰۱۸ مقایسه کرد. نسخه‌ی آتی سرفیس پرو، تجربه‌ی صوتی آن را ارتقا دهند. برخلاف تبلت اپل سرفیس پرو از جک ۳.۵ میلی‌متری هدفون نیز بهره می برد؛ اما محل نامناسب آن در گوشه‌ی بالایی تبلت باعث می‌شود همواره سیم هدفون از دستگاه آویزان باشد.

مایکروسافت همانند گذشته از حسگری ۸ مگاپیکسلی به‌عنوان دوربین اصلی سرفیس پرو ۶ به‌کار گرفته است. به‌‌یقین نمی‌توان کیفیت تصاویر ثبت‌شده‌ی این دوربین را با پرچم‌داران دنیای گوشی‌های هوشمند مقایسه کرد؛ چراکه اساسا تبلت‌ها ابزار مناسبی برای عکاسی به‌شمار نمی‌روند و به‌دست‌گرفتن ابزاری ۱۲ اینچی برای ثبت عکسی از غذای دلخواهتان چندان جالب‌ به‌نظر نمی‌رسد. بااین‌حال، عملکرد سرفیس پرو در زمینه‌ی عکاسی قطعا شما را راضی خواهد کرد.

سرفیس پرو ۶ از دوربین سلفی ۵ مگاپیکسلی بهره می‌برد تا علاوه‌بر ضبط ویدئو‌هایی با رزولوشن 1080p، عکس‌های مناسبی نیز بتوانید ثبت کنید. عملکرد دوربین سلفی سرفیس پرو ۲۰۱۷ همانند دوربین اصلی آن، خوب و راضی‌کننده به‌نظر می‌رسد و برای مکالمات ویدئویی کاملا پاسخ‌گوی نیاز شما خواهد بود. مهم‌ترین نکته، پشتیبانی دوربین جلو از ویندوز هِلو و سرعت بسیار زیاد آن به‌‌لطف بهره‌گیری سرفیس پرو از حسگر ثانویه است.

تایپ‌کاور به‌صورت مغناطیسی و ازطریق درگاهی اختصاصی به سرفیس پرو متصل می‌شود. این صفحه‌کلید نواری مغناطیسی نیز در بخش بالایی‌اش دارد تا کاربر به‌دلخواه خود از Type Cover‌ در حالت کاملا مسطح یا با اندکی زاویه‌ نسبت به سطح (ازطریق اتصال نوار یادشده به حاشیه‌ی پایین نمایشگر) استفاده کند. عمق کلیدها و بازخورد آن‌ها بسیار عالی به‌نظر می‌رسد و تجربه‌ی تایپ با آن‌ها حس بسیار خوشایندی به‌‌همراه دارد. اتصال مغناطیسی قدرتمند تایپ‌کاور درکنار استحکام درخورتوجه کیک‌استند باعث می‌شود در فُرم‌های مختلف بتوان با آن تایپ کرد؛ البته بدیهی است تجربه‌ای هم‌مانند لپ‌تاپ‌های عادی را به‌همراه نخواهد داشت.

اندکی پایین‌تر از کلیدها، ترک‌پد تایپ‌کاور مشاهده می‌شود. این ترک‌پد عریض درمقایسه‌با ترک‌پد وسیع مک‌بوک پرو ارتفاع کمتری دارد. پوشش شیشه‌ای ترک‌پد تجربه‌ی رضایت‌بخشی برای کاربر به‌ارمغان می‌آورد و به‌لطف درایور پرسیژن مایکروسافت، بازخورد و دقت آن کم‌نظیر ارزیابی می‌شود. اگرچه ترک‌پد محصولات سرفیس جزو بهترین‌های دنیای ویندوز به‌شمار می‌آید، ترک‌پد فورس‌تاچ مک‌بوک پرو همچنان مقام نخست را در بین تمام لپ‌تاپ‌ها در اختیار دارد.

تاریخچه‌ی تبلت‌های ویندوزی به سال ۲۰۰۲ و عرضه‌ی دستگاه‌هایی موسوم به Tablet PC با سیستم‌عامل بهینه‌شده‌ی XP بازمی‌گردد؛ اما بی‌تردید می‌توان نخستین تلاش جدی مایکروسافت برای ورود به عرصه‌ی تبلت‌ها را معرفی نسخه‌ی ابتدایی سرفیس پرو در سال ۲۰۱۳ با سیستم‌‌عامل ویندوز ۸ دانست. بااین‌حال، عواملی چون دوگانگی محیط این سیستم‌عامل و لزوم جابه‌جایی مداوم بین فضای مدرن استارت و فضای سنّتی دسکتاپ، نبود امکان بوت‌‌ مستقیم سیستم‌عامل به محیط دسکتاپ و غنی‌‌نبودن فروشگاه اپلیکیشن ویندوز، همگی دست‌به‌دست هم دادند تا کاربران چندان از ویندوز ۸ استقبال نکنند.

مایکروسافت برای جبران اشتباهاتش، به‌روزرسانی ویندوز ۸.۱ را با قابلیت‌هایی همچون امکان اجرای اپلیکیشن‌های مدرن در محیط دسکتاپ، تجربه‌ی چندوظیفگی بهتر در محیط مدرن ویندوز و ادغام هرچه‌بهتر وان‌درایو (اسکای‌درایو سابق) دراختیار کاربران قرار داد. ردموندی‌ها در ادامه‌ی تلاششان برای هرچه کم‌رنگ‌ترکردن مرز بین محیط دسکتاپ و محیط لمسی، سیستم‌عامل موفق ویندوز ۱۰ را در جولای۲۰۱۵ منتشر کردند. این سیستم‌عامل به‌دلیل تصمیم مایکروسافت مبنی بر فراهم‌‌‌کردن رابط کاربری دسکتاپ‌محور، جایگزینی اینترنت‌اکسپلورر با مرورگر اج و ارائه‌ی دستیار صوتی کورتانا به‌همراه آن، با استقبال منتقدان مواجه شد.

برخلاف نسل گذشته که با ویندوز ۱۰ پرو (نسخه‌های i5 و i7) دردسترس کاربران قرار می‌گرفت، سرفیس پرو ۶ از ویندوز ۱۰ هوم بهره می‌برد. ما برای بررسی تبلت جدید مایکروسافت، سیستم‌عامل آن را به نسخه‌ی ۱۸۰۹ (آپدیت اکتبر) به‌روز کردیم. ازجمله مهم‌ترین قابلیت‌های همراه این به‌روزرسانی عبارت‌اند از: حالت تیره برای فایل اکسپلورر، ابزار مدرن ثبت اسکرین‌شات موسوم به Snip and Sketch، اپلیکیشن Your Phone برای یکپارچه‌سازی گوشی‌های اندرویدی با دسکتاپ، ابزار جست‌وجوی ارتقایافته درکنار کلیپ‌بورد پیشرفته‌تر با قابلیت یکپارچه‌سازی بین دستگاه‌ها و جست‌وجو در تاریخچه.

اینتل در سال ۲۰۱۸ دو خانواده‌ی Coffee Lake U و Whiskey Lake را به‌فاصله‌ی ۵ ماه در تاریخ‌های ۲آوریل (برابر با ۱۳فروردین) و ۲۸اوت (برابر با ۶شهریور) برای لپ‌تاپ‌ها و اولترابوک‌ها معرفی کرد؛ اما در کمال تعجب، مایکروسافت ترجیح داد سرفیس پرو ۶ را با پردازنده‌های ۱۵ واتی کیبی‌لیک ریفرش روانه‌ی بازار کند. این پردازنده‌ها در تاریخ ۲۱اوت۲۰۱۷ (برابر با ۳۰مرداد۱۳۹۶) معرفی شده‌اند و برعکسِ خانواده‌ی کافی‌لیک، از واحد پردازش گرافیکی قدرتمند Iris Plus‌ اینتل بی‌بهره هستند و برخلاف سری ویسکی‌لیک، راهکاری سخت‌افزاری برای جلوگیری از آسیب‌پذیری Meltdown نیز در بطن خود ندارند.

سرفیس پرو ۶ با یکی از دو پردازنده‌ی نسل هشتمی Core i5-8250U یا Core i7-8650U دردسترس خریدار قرار دارد. ازآنجاکه اینتل هیچ‌یک از پردازنده‌های ۱۵ واتی خود را با گرافیک Iris Plus همراه نکرده، تبلت محبوب ردموندی‌ها برخلاف نسل پنجم، در هر دو مدل با گرافیک مرسوم UHD 620 و بدون eDRAM عرضه می‌شود.

سرفیس پرو ۶ برخلاف نسل گذشته، دیگر از پردازنده‌ی ضعیف Core m3 استفاده نمی‌کند و این تبلت در دو نسخه‌ی Core i5 یا Core i7‌ به بازار عرضه شده است. گفتنی است در نسخه‌ی پایه‌ی آن نیز، حافظه‌ی رم ۴ گیگابایتی کنار گذاشته شده است. بی‌شک دو تغییر یادشده حُسنِ‌نیت ردموندی‌ها را نشان می‌دهد و باید آن‌ها را برای اتخاذ چنین تصمیمی تحسین کرد. تبلت محبوب مایکروسافت با حافظه‌ی رم ۸ یا ۱۶ گیگابایتی LPDDR3 درکنار ۱۲۸، ۲۵۶، ۵۱۲ گیگابایت یا یک ترابایت حافظه‌ی SSD با رابط PCIe NVMe دردسترس کاربران قرار می‌گیرد.

قاعدتا مهم‌ترین تفاوت سرفیس پرو ۶ با نسل پنجم، به استفاده‌ی این محصول از پردازنده‌ی نسل هشتمی و ۴ هسته‌ای اینتل بازمی‌گردد. اگرچه فرکانس پایه‌ و بیشینه‌ی پردازنده‌ در نسخه‌ی Core i5 درمقایسه‌با نسل گذشته، به‌ترتیب یک گیگاهرتز و ۱۰۰ مگاهرتز کاهش یافته، افزایش ۱۰۰ درصدی تعداد هسته‌های پردازشی و تردها، احتمالا بر عملکرد تبلت مایکروسافت، به‌ویژه در کاربری‌های نیازمند به پردازش چندتردی، تأثیر درخورتوجهی خواهد گذاشت.

تبلت جدید مایکروسافت برخلاف گذشته، از GPU‌ یکپارچه و توانمند Iris Plus اینتل با eDRAM مجزا استفاده نمی‌کند و مانند بسیاری از دستگاه‌های سبک موجود در بازار، به گرافیک مرسوم‌تر Intel UHD 620 Graphics‌ اتکا دارد. بنابراین، انتظار می‌رود در زمینه‌ی پردازش‌های گرافیکی، سرفیس پرو ۶ توان عرض‌اندام مقابل محصول قدرتمندی همچون مک‌بوک پرو با گرافیک Iris Plus 655‌ را نداشته باشد.

برای ارزیابی عملکرد و بازدهی سرفیس پرو ۶، ابتدا بنچمارک‌های نرم‌افزاری را روی آن اجرا می‌کنیم تا دیدی ابتدایی از قدرت خام این دستگاه داشته باشیم. نرم‌افزارهای GFXBench و 3DMark توان پردازش گرافیکی و نرم‌افزارهای GeekBench و CineBench قدرت CPU را می‌سنجند و درنهایت، نرم‌افزار‌های PCMark 8 و PCMark 10 کاربری‌های روزمره مانند وب‌گردی و ویرایش اسناد را شبیه‌سازی می‌کنند. کاهش فرکانس CPU باعث افت ۸ درصدی عملکرد آن در پردازش تک‌هسته‌ای شده است؛ اما در پردازش‌های چندهسته‌ای، سرفیس پرو جدید ۴۷ درصد بهبود را درمقایسه‌با نسل قبل تجربه می‌کند. فرکانس بیشتر پردازنده درکنار گرافیک‌ قدرتمندتر Iris Plus 655 در مک‌بوک پرو ۱۳ اینچی، نتایج به‌مراتب بهتری برای اولترابوک اپل به‌همراه دارد. طبیعتا نمی‌توان از دستگاهی با مشخصات فنی سرفیس پرو ۶ انتظار اجرای بازی داشت. درضمن، خلأ درگاه تاندربولت ۳ نیز امکان استفاده از کارت‌های گرافیک اکسترنال را ازبین می‌برد. 

در نسل ششم سرفیس پرو نیز نسخه‌ی Core i5 را بدون سیستم خنک‌کننده‌ی اکتیو عرضه می‌کند. این، یعنی درون این نسخه از فن خنک‌کننده خبری نیست؛ بنابراین، پایش عملکرد تبلت جدید ردموندی‌ها زیر بار پردازشی مداوم و افزایش دمای دستگاه جالب خواهد بود.

اگرچه سرفیس پرو ۶ از سیستم‌خنک‌کننده‌ی اکتیو استفاده نمی‌کند ، میانگین امتیاز چندهسته‌ای آن از میت‌بوک ایکس پرو بیشتر است. با نگاهی به اعداد ثبت‌شده‌ی مک‌بوک پرو ۱۳، بازهم می‌توان برتری اولترابوک کوپرتینونشین‌ها به‌لطف پردازنده‌ی ۲۸ واتی را متوجه شد.

برای دستگاهی که با هدف جلب رضایت علاقه‌مندان تبلت و لپ‌تاپ روانه‌ی بازار می‌شود، شارژدهی مناسب یکی از پیش‌نیازهای ابتدایی‌ به‌حساب می‌آید. با وجود افزایش تعداد هسته‌های پردازنده و به‌تبع آن توان پردازشی سرفیس پرو ۶، مایکروسافت همچنان از باتری لیتیوم‌‌یونی و ۴۵ وات‌ساعتی (۷.۵۷ ولت در ۵۹۴۰ میلی‌آمپرساعت) نسل گذشته در تبلت جدیدش استفاده می‌کند؛ بنابراین، روی کاغذ می‌توان انتظار داشت حداقل در کاربری‌هایی که CPU درگیری فراوانی دارد، شارژدهی دستگاه درمقایسه‌با قبل کاهش داشته باشد.

سرفیس پرو ۶ به‌لحاظ حداقل تعداد فریم‌های پردازش‌شده، با ثبت عدد ۹۴۹.۷۱ از مک‌بوک پرو ۱۳ اینچی ۲۰۱۸ چه در حالت macOS و چه در حالت ویندوز ۱۰، عملکرد ضعیف‌تری دارد؛ اما با ثبت عمر باتری ۱۲۵.۴۳ دقیقه، عملکرد به‌مراتب بهتریدرمقایسه‌با رقیبش به‌نمایش می‌گذارد.

نسل ششم سرفیس پرو قدرتمندتر و ارزان‌تر از نسل گذشته است؛ اما دقیقا از همان کالبدی بهره می‌برد که در پنج سال گذشته، با تبلت‌های هیبریدی محبوب مایکروسافت تجربه کرده‌ایم. زبان طراحی تکراری سرفیس پرو لزوما مأیوس‌کننده نیست؛ ولی در دوره‌ای که قیدهای فیزیکی از مسیر غوطه‌وری در محتوا به‌تدریج درحال‌حذف‌ هستند، حاشیه‌های نسبتا ضخیم سرفیس پرو ۶ اندکی بوی کهنگی می‌دهند.